کوثر.
[ ک َ ث َ ]
(ع ص ، اِ)

بسیار از هر چیزی.
(منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد).

|| غبار بسیار و برهم نشسته.
(منتهی الارب) (آنندراج).
غباری که هنگام برخاستن بسیار درهم پیچد.
(از اقرب الموارد).

|| مرد بسیارخیر و بسیاردهش.
(منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد).

|| مهتر.
(منتهی الارب) (آنندراج).
سرور بسیارخیر.
(از اقرب الموارد).

|| اسلام.

|| نبوت.
(منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء).

|| نیکی بسیار.
(ترجمان القرآن).

|| فرزندان بسیار. اولاد بسیار.
(یادداشت به خط مرحوم دهخدا).

کوثر.
[ک َ ث َ ]
(اِخ)

جویی است در بهشت که از آن جمیع چشمه های بهشت جاری میگردد.
(منتهی الارب) (آنندراج).
نهری در بهشت.
(از اقرب الموارد)

: چشمۀ کوثر.
حوض کوثر.
نهر کوثر.