مطران. [ م َ / م ِ ] (معرب ، اِ) بزرگ و مهتر ترسایان و این عربی محض نیست.
سرکردۀ نصاری و سرگروه و مهتر آنان و گویند مطران اکثر زنجیر بر اندام خود پیچیده دارد.
رئیس کهنه و آن مادون بطرک و مافوق اسقف است. ج، مَطارین، مَطارِنَة (دخیل).
منصبی از مناصب ترسایان در بلاد اسلام، اول بطریق است و پس از آن جاثلیق و پس مطران و پس اسقف و پس قسیس و پس شماس.
عربی محض نیست.
فروتر از جاثلیق که حاکم ترسایان است در نصرانیت.
مرتبت دین مسیحیان و مقام او در خراسان به مرو از جانب جاثلیق بوده است.