سحر. [ س َ ح َ] (ع ص)
وقت آخر شب و زمان پیش از صبح،
و بعضی شراح نوشته اند که سحر آن وقت را گویند که ششم حصه از شب مانده باشد یعنی چهار پنج گهری شب باقی بود.
سپیده دم.
سحرگاه.
پیشک از صبح.

گذشته ز شب نیمه ای بیشتر
ولیکن نبد نیز گاه سحر.
فردوسی

|| سپیدی که بالای سیاهی باشد.
سپیدی که بر سیاهی برآید.

|| کرانۀ هر چیز.