" وَ يَمْنَعُونَ الْماعُونَ "

م ع ن

كلمه " ماعون " به معناى
هر عملى و هر چيزى است كه به شخصى محتاج داده شود، و حاجتى از حوائج زندگى او را بر آورد، مانند:
قرض
و هديه
و عاريه
و امثال آن.
تفسيرهاى متفرق ديگرى هم كه براى اين كلمه كرده‏ اند به همين معنايى كه ما كرديم بر مى‏گردد.

مَاعُونٌ‏ آنچ بعاريت دهند،

ماعون. (ع اِ)
نیکویی و احسان. نیکویی.

|| باران.

|| آب.

|| هرچه بدان سودی و نفعی باشد و همدیگر را عاریت دهند مانند تبر و تیشه و دیگ و دلو و جز آن و قماش خانه. هرچه بدان سود جویند یا هرچه عاریت دهند مانند تبر و تیشه و دیگ و جز آنها از اسباب خانه. قماش خانه چون دیگ و تبر و مانند آن. اسم جامعی است مر اثاث البیت را مانند دیگ و کاسه و تبر و تیشه و دول و جز آن. ج، مَواعین. اسباب خانه مثل دیگ و تابه و آتش و کلند و مثل آن. در حدیث نبوی است که مراد از ماعون تبر و دیگ و دلو و اشباه آن است.  رخت خانه. اثاث البیت.

|| بندگی و فرمانبرداری. طاعت و بندگی و انقیاد.

|| زکوة.

|| آنچه بازدارند از طالب و آنچه بدهند آن را، از لغات اضداد است. آنچه بازدارند از طالب و آنچه بازندارند از وی و بدهند آن را.

|| و قوله تعالی و یمنعون الماعون و ابوعبیده گفت: ماعون درجاهلیت هر منفعت و عطیه و در اسلام طاعت و زکوة است. و گویند اصل ماعون، معونة است و ...

|| ضرب الناقة حتی اعطت ماعونها; ای بذلت سیرها.