ناقور.

(ع اِ)

شاخ دمیدنی که صور باشد.
قوله تعالی:

فإذا نُقِر فی النّاقور; ای فی الصور.

صور.
صور اسرافیل و هر بوق.
نای بزرگ را هم گفته اند که کَرنای باشد و در عربی صور اسرافیل را خوانند.
صور یا بوقی که دمیده می شود در آن.
صور که روز محشر هنگام نشر خلایق در آن دمیده می شود.
صور و شاخی که در آن میدمند.
نای بزرگ.
صور.
نقیر.

ج، نواقیر.

|| قلب.