طرّار.

[طَر را ]
(ع ص)

کیسه بُر.
به معنی عیّار است که کیسه بُر باشد.
گره بُر.
دزد.
دزد که آستین تا گریوان بشکافد.

آنکه طرّار ست زر و سیم بَرَد و این جهان
عُمر بُرد و پس چنین جای دگر طرّار نیست
ناصرخسرو

در کارهای دینی و دنیائی
جز همچنان مباش که بنمائی
زنهار تا به سیرت طرّاران
ارزن نموده ریگ نپیمائی
ناصرخسرو

شاه از بهر دفع ستمکاران است و شحنه برای خونخواران و قاضی مصلحت جویِ طرّاران.
(گلستان)

- امثال:

شبروِ طرّار خیزد چون بیآرامَد عَسَس.
ظهیر فاریابی

- طُرّۀ طرّار ;
موی پیشانی که دل رُباید.

|| گُربِز.

|| تیززبان.

طرّاری.

[ طَر را ]
(حامص)

عیّاری.
کیسه بُری.

|| گُربِزی.