ثَمود، ثُمود.
نام یکی از قبائل قدیم عرب.
مسکن این قبیله در موصل میان حجاز و شام بوده و در قرآن کریم نام این قبیله مانند قبیلۀ عاد ... بیامده است
و چنانکه انساب شناسان عرب گویند این قوم از فرزندان ثمود بن جاثر بن ارم بن سام بن نوح علیه السلام باشند. قومی بودند روستائی و قری و شهرها داشتند از سنگهای جسیم برآورده و مصانعی در صخره ها حفر کرده. و بت پرستیدندی و خدای تعالی «صالح پیغامبر» را بدانان فرستاد و او مردمان را به خدا خواند و به اعجاز شتری ماده از تخته سنگی برآورد قوم ثمود در عبادت بتان اصرار ورزیدند و در آخر آن شتر ماده را پی کردند و در این وقت «عذاب صیحه» بر ایشان فرود آمد و آن آوازی بود سخت مدهش از جانب آسمان که دلهای آنان در سینه ها ببرید و بمردند
و آنگاه که رسول ما صلوات الله علیه با اصحاب از نزدیکی زمینهای ثمود میگذشت مسلمانان را از درآمدن بدان ملک و آشامیدن آب آن منع فرمود.
صاحب مجمل التواریخ گوید :
ارم بن سام را هفت پسر بودند نام ایشان عاد، ثمود، صحار، جاسم، وبار، طسم، جدیس. و اینان را عرب العاربه خوانند ... ثمود ... با فرزندان و جماعت [ خویش ] میان شام و حجاز آرام گرفت جائی که آن را حجر خوانند و خدای تعالی صالح پیغامبر را بدین جماعت فرستاد...