معصوم علی شاه.
پیشوای طریقت نعمت اللهیه در ایران و مرید علیرضا کنی بود. وی به امر پیر خود از هندوستان به ایران آمد و چندی در شیراز اقامت گزید و به دستور «کریم خان» به زندان افتاد و سپس آزاد شد و در ایران و افغانستان و بین النهرین مریدان بسیار یافت.
در بازگشت از عتبات به ایران بسال ١٢١٢ ه.ق. در «کرمانشاه» او را به دستور آقای محمد علی بهبهانی مجتهد مقتدر آن زمان زندانی و در خفا در نهر «قره سو» غرق کردند و به قولی او را در باغ عرش برین کشتند و همانجا دفن کردند.