جزائری
سیدنعمت الله بن سیدعبدالله موسوی شوشتری. وی از عالمان بزرگ بود و در علوم فقه و حدیث و ادب عربی یگانۀ عصر خویش به شمار میرفت و در کسب فنون فضائل کم نظیر بود. او از شاگردان علامۀ مجلسی و سیدهاشم بحرانی و فیض کاشانی و سایر استادان زمان خود بود و با اینکه خود مسلک اخباری داشت، در نصرت و تأیید طریقۀ اجتهاد و لزوم عمل به اقوال مجتهدان کوشش به سزا داشت و آثار گرانبهایی از خود به جا گذاشت و به سال ١١١٢ ه.ق. در شصت و دو سالگی درگذشت.
تألیفات وی بدین قرار است :
١- انس الوحید در شرح توحید صدوق
٢- الانوار النعمانیة فی بیان معرفة النشأة الانسانیة. این کتاب بارها بطبع رسیده است
٣- البحور الزاخرة فی شرح کلام عترة الطاهرة. این تألیف شرح کتاب تهذیب شیخ طوسی است
٤- جوازالعمل بکتب الفقهاء
٥- الجواهر الغوالی فی شرح عوالی اللئالی
٦- حاشیه بر استبصار
٧- حاشیه بر امل الاَّمل شیخ حُرّ عامِلی
٨- حاشیه بر شرح جامی
٩- حاشیه بر مغنی اللبیب
١٠- حاشیه بر نقد الرجال
١١- الحواشی الضافیة. حاشیه ای است بر نهج البلاغة
١٢- ریاض الابرار فی مناقب الائمة الاطهار
١٣- زهرالربیع
١٤- شرح تهذیب الحدیث. گویا مؤلف دو یا سه شرح بر تهذیب داشته که یکی در بالا ذکر شد و دیگری همین است
١٥- شرح تهذیب النحو شیخ بهایی
١٦- شرح روضۀ کافی
١٧- شرح صغیر صحیفۀ سجادیة به نام نور الانوار فی شرح کلام خیرالاخیار. این کتاب در تهران بچاپ رسیده است
١٨- شرح کبیر صحیفۀ سجادیة
١٩- شرح عوالم ابن ابی جمهور که نام آن جواهرالغوالی است
٢٠- شرح عیون اخبارالرضا
٢١- شرح کافیة
٢٢- غایة المرام فی شرح الاحکام که شرح دیگر مختصر تهذیب است
٢٣- غرائب الاخبار و نوادر الاَّثار
٢٤- فوائد النعمانیه
٢٥- قاطع اللجاج فی شرح الاحتجاج
٢٦- قصص الانبیاء
٢٧- کشف الاسرار فی شرح الاستبصار. شاید همان حاشیه بر استبصار است که در فوق ذکر شد
٢٨- مسکن الشجون فی حکم الفرار من الطاعون
٢٩- مقامات النجاة در شرح اسماء الله الحسنی
٣٠- مقصود الانام فی شرح تهذیب الاحکام. این کتاب شرح کبیر تهذیب شیخ طوسی است و محتمل است که نام دیگر همان بحور زاخرة باشد
٣١- منبع الحیات فی حجیة قول المجتهدین من الاموات یا منبع الحیات فی جواز تقلیدالاموات
٣٢- منتهی المطلب. کتابیست در علم نحو
٣٣- هدیةالمؤمنین. کتابیست در فقه.
از جمله کسانی که به ذکر شرح احوال مترجم پرداخته اند یکی نواده اش سیدعبدالله بن سیدنورالدین جزائری و دیگری شیخ حُرّ عامِلی و همچنین محدّث نیشابوری است.
*******
جزائری
سیدنورالدین بن سیدنعمةالله بن عبدالله بن محمد موسوی. از اکابر علمای امامی در عصر خود بود.
او راست :
فروق اللغات. این کتاب در فرقهای معنوی بین لغات است از قبیل فرق معنای جلوس و قعود و فرض و واجب و نظائر آن.
*******
جزائری
سیدعبدالله بن سیدنورالدین بن سیدنعمةالله بن عبدالله بن محمد موسوی. وی نیز مانند پدر خود از اکابر علمای امامی در عصر خود بود و مسلک اخباری داشت و منکر طریقۀ اجتهاد بود. او در فقه و حدیث و علوم ادبی مهارتی به سزا داشت و از مشایخ اجازۀ روایتی سیدنصرالله بود، و خود او از سیدامیرمحمد حسین خاتون آبادی روایت کرد.
او راست :
١- الاجازة الکبیرة. این رساله را در ١١٦٨ ه.ق. برای چهار تن از علمای حویزه (هویزه) نوشته و در پایان شرح حال بیش از شصت تن از علمای دینی را که خود ملاقات کرده آورده است
٢- اجوبة مسائل السید علی النهاوندی. این کتاب در دو مجلد است یکی حاوی سی مسئله و دیگری شامل هفتاد مسئله از مسائل مشکل فقهی و اصولی و غیره است
٣- الانوار الجلیة
٤- تاریخ شوشتر
٥- التذکرة فی تاریخ تستر (شوشتر) و این همان تاریخ شوشتر است
٦- حاشیۀ استبصار
٧- حاشیۀ امالی صدوق
٨- حاشیۀ ریاض السالکین
٩- حاشیۀ مدارک الاحکام
١٠- حاشیه بر مطول تفتازانی
١١- حاشیۀ منهج المقال
١٢- الذخیرة الاحمدیة
١٣- حاشیۀ نقد الرجال
١٤- الذخیرة الباقیة
١٥- شرح مفاتیح ملامحسن
١٦- شرح نخبۀ فیض.
وی به سال ١١٧٣ ه.ق. درگذشت.
آمار
وب سایت: